BRAMBANG ABANG LAN BAWANG PUTIH
Dening Regu Edelweis
Kocap kacarita, ing desa Gejomplang ana salah satunggaling kluarga kang urip tentrem, lan makmur. Kluarga kuwi yaiku kluargane Pak Budi. Pak Budi kagungan garwa kang
ayu, sabar lan pangerten. Pak Budi uga kagungan putri kang ayune ngalahi
widadari, lan duweni sifat kaya ibune. Pak
Budi kagungan tangga, namine Bu Rana. Bu rana kuwi janda sing urip naming karo
anak semata wayange, Brambang Abang. Bu Rana karo Brambang Abang kuwi meri karo
kluargane Pak Budi, nganti-nganti nalika Ibune Brambang Putih lara, si Bu
Rana ngirimi jamu kang nyatane racun. Bu Budi tansaya lara.
Bu
Budi : “Putih
anak ku, (uhuk..uhukk) ibu pesen, bapak dijaga lan dirawat nggih,”
Bawang Putih
: “Huhuhu,, simbok.. inggih mbok, kula janji”
Bu
Budi : “Dadi bocah sing apik, ya, Nduk.. Supaya bisa nyenengke
atine bapak..”
Bawang Putih : “Lha Simbok ki badhe tindak
pundi??
Bu
Budi : “Nduk,
aku kuwi wis lelaran.. Paling dhilit maneh Izrail methuk aku..”
Bawang Putih : “Mbok!! Aja ngomong ngaten..
Mbok!!”
Bu
Budi :
“A..aa..kkuu.. Tres..Naa.. Kowe, Nduk..” (Mati)
Bawang Putih : “Simbookkk!!”
Pak
Budi : “Ngapa e
ibumu ki??”
Bawang Putih : “Genah meneng wae, kaku,
pucet…”
Pak
Budi : “Ibu mati
po?? Sayangku!!! Tresnaku!!!! (Goyang-goyangke Bu Budi) Eh ning aku isa duwe
bojo anyar.. Aseeeekk.. Golek sing enom ah!! Sing kaya Dipta Anindita…”
Bawang Putih : “Bapak.. Bapak ki stress we!!
Aja kaya ngono tha..
Pak
Budi : “Ora-ora..
Ibu!!!” (Nangis.. Alay.. >,<)
Sapaninggale Bu Budi, Bawang Putih naming urip karo bapakne. Nanging, 4 sasi sakwise Bu Budi
tilar donya, Pak Budi nikah karo Bu Rana. Lekas kuwi, uripe Bawang Putih
berubah. Ora dadi luwih apik, ananging sawalike. Bu Rana lan Brambang Abang
mesti ngekon-ngekon Bawang Putih nglakoni apa wae. Nyapu, ngumbahi, asah-asah,
masal, malah kaya-kaya Bawang Putih kuwi dadi kacunge Brambang Abang karo
ibune.
Brambang Abang : “Putih… Putih…!! rene kowe. Iki kepiye? Ruang tamu ne kok ora
karu-karuan rupane. Koyo gudang mburi kae lho! Cepet-cepet, lek ndang
diresiki!!”
Bawang
Putih : “Injih, Brambang Abang…
(nunduk banjur lunga njupuk sapu).”
Ing ndapur....
Ibu Tiri
: “Lho, . Bawang Putih neng ngendi yo, thek ora kethok rupane yo! (karo ndeloki
kiwo tengen) Putih… Putih… Putih…! kowe neng ngendii !! dicelukke ket mau kok
ora krungu to.
Pak Budi
: “lah, ana apa to bu..bu…! kok mbengok-mbengok ki (bingung).”
Ibu Tiri
: “We..lha dalah Bapak tho, kapan le kundhur pak, kula mboten ngertos e menawi bapak sampun kundhur.
Pak Budi
: “Pancen bapak mau ora ngucap salam,masalahe krungu ibuk bengak-bengok nyeluki
Bawang Putih. Lha si Bawang Putih neng ngendi he bu.? Lak ora nopo-nopo to
deke.? (bingung).”
Ibu Tiri
: “Ora ngopo-ngopo og pak, santé wae ra usah kuwatir (karo ngelus-elus tangan
bojone) Ibu wedhi Bawang Putih nak nganti ngopo-ngopo, ee lha dalah wonge malah
lagi turu neng kamar galo, pak. “
Pak Budi
: “matur nuwun ya bu, Bapak remen tenan
nduwe bojo seng pengerten tenan koyo Ibu, (ngelus rambut bojone).Ya wes nak
ngono bapak tak mangkat dagang neng pasar meneh yo bu, paling bapak neng kono 1
minggu. Tulung ibu njogo anak-anak apik-apik yo buk, oh iyo iki ana duwit 500 ewu, cukup nggo kebutuhan seminggu iki
buk(ngekke duwit).Yo wes buk, bapak tak mangkat sek yo.Assalamu’alaikum..
(ngajak salaman).”
Ibu Tiri
: “Iya pak (ngambung
tanganne bapak) ati-ati neng ndalan yo pak, da…! :D (sauwise bapak tindhak) .Hemm… mbok kira aku seneng karo
kwe tenan po! Aku ki gor seneng karo duwit mu karo omah mu iki hlo… ha… ha… ha… Wong sleraku ki ra
kayak owe.. (karo ngetung duwit). Putih… putih…putih…rene kowe!
(nyengar-nyengir).”
Bawang Putih : “Ya… ya… bu, wonten kenopo bu?”
Ibu Tiri
: “Kowe ket mau ki neng ndi wae, tak celuki ora lek ndang moro?
(narik lan njorokke Bawang Putih).
Bawang Putih : “Injih bu ,kula wau nembe bobok
dadose mboten radi ketingal suarane ibu…! (wedi).”
Ibu Tiri
: “Ya wes,
(ngangguk-ngangguk) saiki kwe ngumbahi klambi reget kae neng kali? Ojolali Bawang
Putih,sak durunge ibu bali meneh kumbahan mau kudu wes resik kabeh lan omah iki
kudu wes resik meneh! Ngerti ra kwe….! (mbentak).
Bawang Putih : “Inggih bu, kula ngertos.”
Ibu Tiri
: “Yo uwis, nunggu opo
meneh ? cepet lek mangkat”
Ing Kerajaan Njomplangke, Ibunda ratu lagi bingung
mikirke nasib kerajaan sing lagi dipimpin.
Deweke bingung banget, merga
deweke wis tuwa lan saiki
lagi lara. Deweke banjur nyeluk tabib kerajaan.
Ibunda ratu : “Bib, aku ki jane lara apa tho?
Kok ora mari-mari?”
Tabib
: “Mboten punapa-punapa kanjeng ratu.”
Ibunda
Ratu : “Kowe ora sah ngapusi aku.”
Tabib
: “Inggih kanjeng ratu. Saestu kula
mboten goroh.”
Ibunda Ratu : “lha aku iki kapan marine?”
Tabib
: “njih panjenengan ingkang sabar
mawon, sekedap malih.”
Tabib metu saka kamar
e kanjeng ratu banjur nemoni sang Pangeran Samber Gludhuk.
Pangeran
: “Pripun pak kahananipun Ibunda?
Tabib
: “yuswanipun kanjeng Ratu manawi
miturut prakiraan kula namung gari 49 dinten.”
Pangeran
: “opo??? :O”
Tabib
: “mboten sah kawatir pangeran, taksih wonten 1 cara malih.”
Pangeran
: “Napa niku Pak Bib? kepiye carane, pokok e bundaku kudhu selamet. Cepet Pak Bib, kula diandhani..
huhu ibunda”
Tabib
: “Sabar to den. Ngene, panjenengan kedhah nggawe obat
saka 3 godong, yaiku godong kolonjono, ciplukan lan tapak dara ing kurun wekdal
49 dina.”
Pangeran
: “ Hmm.. ambu-ambune
kok angel temen yo, Pak Bib..?”
Tabib
: “Lha mboten onten cara
liyane maneh jhe..”
Pangeran
: “Ha enggeh Pak Bib.
Pak..pak, mbesuk kancani kula nggeh, nggolek godhong 3 mau. Nggeh Pak Bib nggeh
????”
Tabib
: “Wani pira?” ^_^
Pangeran
: “Woalah Pak -_- “
Ing panggon liya, Bawang Putih mangkat neng kali
ameh ngumbahi klambi seng reget mau.
Bawang Putih : “Duh Gusti, kapan aku bisa urip kepenak?. Esuk wis mangsak, asah-asah,
njerengi, awan nyapu, sore mangsak meneh, mbengi mijeti Ibu lan Mbak yu ku,
Huhuhu,, malang kian nasibku.. :’( ”
Sawise rampung ngumbahi, Bawang Putih banjur bali mulih.
Ing ndalan, deweke nemu kembang ingkang apik banget.
Bawang Putih : “Hhh,,(menghela nafas), akhire
rampung le ngumbah klambi. (beberapa saat kmudian) Eh ? Wah, ono kembang.
Kembang opo yo iki? Uapiik tenan ck,ck,ck.. Hmm,, ora ono sik duwe to iki?
(clingak-clinguk). Kekeke, tak gawane bali ah. Lalalalala...”
Bawang Putih banjur njabut kembang mau lan digawa bali. Tekan ngomah,
Kembang kuwi mau banjur ditandur ing ngarep omah. Mung jarak sak wengi wae, kembang
mau tukul dadi wit kang dhuwure setengah meter, lan nduweni godhong kang apik
bentuke.
Tabib
: “Pangeran, kita sampun madosi godong nganti 39 dinten, taksih kirang
godong tapak dara.
Pripun niki?”
Pangeran
: “Ra pa pa, sing penting usaha sik,
ojo nyerah”
Tabib
: “Inggih,. Pangeran Niku enten ndeso, menawi kita
nyobi pados dateng mrika pripun ?”
Pangeran
: “Ya”
Tabib lan Pangeran ngubengi desa itu, saben omah
ditekani, nganthi pucuke desa sing paling pucuk, godhong sing ke 3 ora
ketemu-ketemu. Akhire, Tabib lan Pangeran tekan ing omahe Bawang Putih.
Tabib
: “Assalamu’alaikum .. (dodok-dodok
lawang)”
Brambang abang : “ya, sedilit,” (Brambang Abang nginjen saka jendela, banjur mbukake lawang.)
Brambang abang : “Ehm,, ehm,, wonten punapa nggih ?
Pangeran
: “Mekaten, kula badhe tanglet . Ing ngajeng punika wit kembang e sinten (nunjuk wit kembang) ?”
Ibu tiri
: “Loh loh? Iki Pangeran Samber Gludhuk saking kerajaang Njomplangke to? Wonten kersa punapa kok
mampir omah kula? (ujuk-ujuk nyauri)”
Pangeran
: “Mekaten bu, kula badhe tanglet punika wit kembange sinten?”
Ibu tiri
: “oh niku nggene anak kula. Pripun
to?”
Pangeran
: “menawi wit kembang niku kula tumbas pripun?”
Ibu tiri
: “oh nggih .. saged,niku nggene
anak kula si Brambang Abang kok. Yo ra ndhuk? Oleh to?”(karo ngedepi Brambang Abang)
Brambang abang : “oh inggih bu. Mboten napa-napa.”
Pangeran
: ”matur nuwun sanget nggih.”
Brambang Abang banjur nyoba njabut wit kembang kui mau, nanging ora
bisa.Dijajal nganthi tangane
puanas nass nass, wit kembang mau tetep ora bisa kecabut. Ujuk-ujuk Bawang Putih teka saka
alas, deweke bingung, kenapa akeh uwong nang ngarep omahe.
Bawang Putih : “Njenengan meh ngapa mbak yu?”
Brambang abang : “huzz, wis kowe menengo wae, iki wit kembangku, iki urusanku. Kowe ki
mung kacung.. Ra pantes..”
Tabib
: “pripun mbak? saged mboten nggih ? Menawi niku mboten nggene
panjenengan wit kembang niku mboten saged di
jabut. Cobi mbak e niku wau mawon.”
Brambang abang : “ha ora mungkin,, kuwi cetha gonaku ! Masa cah mbel
gedhes kaya Putih isa.. Hilih..”
Tabib
: “nyobi mawon rumiyin.”
Bawang Putih banjur nyoba njabut wit kembang mau, namung ditarik
ping pisan wae, Bawnag Putih wis bisa njabut wit kembang kuwi mau amarga wit
kembang iku nggone dekke.
Brambang Putih : “Monggo Pangeran, niki wit kembange”
Pangeran
: “inggih,matur suwun nggih cah ayu. Heh!! Sing klambi abang.. Mesti kowe mung ngaku-aku.. Ya
tha?? (Brambang Abang mrengut) Ketok reti ra..
Sauwise ngucapke matur nuwun kalih Bawang Putih, Pangeran
lan Tabib balik ing Kerajaan Njomplangke.
Ning kerajaan....
Pangeran
: “Pak Bib, menika godong sing dibutuhaken
sampun ketemu sedaya.”
Tabib
: “Oh ya, kene kene, tak godhoge”
Tabib
: “Niki Pangeran, ramuane sampun dados. Sampun saged diunjuk kaliyan Ibunda
Ratu”
Pangeran
: “Oh ya Pak Bib, kene kene”
Pangeran
: “Ibunda, monggo diunjuk ramuane”
Sawise ngombe ramuan
saka 3 godong mau. Ibunda
Ratu banjur mari saka penyakite.
Ibunda Ratu : “Le, aku pengen ketemu karo wong sing
duwe wit kembang iku mau ?
Pangeran
: “Lha, wonten punapa ta Bu ?”
Ibunda Ratu : “Aku pengen ndadekake deweke dadi
mantuku, amarga wis bisa nylametake uripku. Kowe nek ya gelem ta Le? ;) “
Pangeran
: “kersa sanget bu.. :D Wong
aku kuwi wis jatuh hati wiwit kepisan pethuk.. Hehe..”
Ibunda Ratu : “Ealah anakku
wis ngenal tresna.. Ya wis.. Ndang siyap-siyap nggo nglamar de’e..”
Sawise kui mau, Ibunda Ratu lan Pangeran teka
nglamar Bawang Putih. Brambang Abang lan ibune meri banget.
Ibunda
Ratu : “Oalah iki
to Pretty Girl-mu.. Cen ayu.. Nah nek sing nang mburine kae sapa tha?”
Pangeran
: “Brambang Abang.. Mbuh kuwi sapane.. Ning gaweane ngatur-ngatur.. Ah yow is
sing penting aku arep nglamar Bebeb Pretty Girl-ku..”
Brambang abang : “Wah Pangeran arep
nglamar aku.. Aduhh..”
Pangeran
: “Woo GR.. Putih kale… Bawang Putih.. Aku tresna karo sliramu.. Gelem
ora dadi pacarku??” (Bawang Putih gedhek)
Ibunda
Ratu : “Hayo jelas ora gelem..
Kan geleme dadi bojomu..”
Pangeran
: “Putih.. Aku pengin kowe dadi garwaku.. Ya.. Ya..?”
Bawang Putih
: “Aku gelem kok..”
Bu
Rana
: “Lha aku karo anakku ditinggal nang omah iki.. Trus kowe nang istana??
Yo ra trimo.. Aku ki mbokmu lho, Putih..”
Pangeran
: “Ibune?? Lha kok mbiyen kae mbentak-mbentak.. Ngakon-akon maneh..
Berarti mbiyen Putih padha disia-sia?? Ya uwis, Brambang Abang karo Ibune ben
nang kene wae.. Aku karo Putih urip seneng saklaawase.. Eaaa!!
Bawang Putih
: “Apa ta, Pangeran sing Kesamber Gludhuk??”
Pangeran
: “Kok jenengku ganti tha, Dek?? Ah yo ra papa.. Sing penting posisiku
nang atimu ora ganti.. Tetep dadi Yayangmu..”
Sabanjure Bawang Putih diboyong ing
Kerajaan Njomplangke. Bawang Putih lan Pangeran urip
tentrem, ayem, lan dadi keluarga kang sakinah, mawadah, warahmah. Alhamdulillah.
TUGAS
BAHASA JAWA
KETOPRAK
ANGGOTA:
1.AYU NUR AINI (6)
2.BRILLIAN RISKI A S (7)
3.DIFA RAHMANISFUL (8)
4.DZIKIRANA MAJID R (9)
5.ENGGIH ESTINA (10)
Tidak ada komentar:
Posting Komentar